بررسی Axiom Verge 2

Axiom Verge در سال 2015 منتشر شد. توماس هاپ ، به عنوان خالق این بازی ، توانست تجربه ای سرگرم کننده و جذاب از MetroDvina را با این کار ارائه دهد ، که تجربه متفاوتی بود ، به ویژه به دلیل اشکالات عمدی آن ، و به دلیل استقبال زیاد توسط علاقه مندان به مرد عنکبوتی کیفیت بالای بازی ، وقتی توماس هاپ نسخه دوم Axiom Verge را معرفی کرد ، بسیاری از ما را مشتاق تجربه آن کرد و حالا که بازی چند روزی است که منتشر شده است ، بهتر است به سراغ نقاط قوت و ضعف آن برویم. به بنابراین لطفاً ابتدا بررسی ویدیویی Axiom Verge 2 را مشاهده کنید و سپس در مورد آن بیشتر توضیح خواهیم داد:

در یوتیوب تماشا کنید

Axiom Verge 2 به گونه ای شروع می شود که فضای کلی بی شباهت به نسخه اول نیست. ایندرا چادری مرد ثروتمندی است که برای یافتن دختر گمشده خود به سفر و ماجراجویی می رود. با این حال ، پس از کمی کاوش در این دنیای برفی و یخی ، ایندرا در آب سقوط می کند و غرق می شود در حالی که به نظر می رسد هیچ راه فراری نیست. اما این پایان ایندرا نیست و او در دنیایی متفاوت از خواب بیدار می شود و در لباس های سنگین غرق می شود. حالا ایندرا باید به ماجراجویی خود در این دنیا ادامه دهد تا ابتدا راهی برای نجات خود پیدا کند و سپس از دخترش سرنخی بگیرد.

داستان Axiom Verge 2 خیلی به نسخه اول وابسته نیست و این بدان معناست که حتی اگر نسخه قبلی را بازی نکرده اید ، در تجربه نسخه دوم مشکلی نخواهید داشت ؛ اگرچه برخی از سرنخ ها به نحوی داستان این دو نسخه را مرتبط می کنند ، اما صادقانه بگویم ، از نظر روایت چندان جالب نیستند. علاوه بر این ، داستان به طور کلی در Axiom Verge 2 عنصر چندان موثری نیست و بیشتر بهانه ای است که شما را بر روی نقشه بازی نسبتاً بزرگ به اهداف شما می رساند. ابزار اصلی بازی برای بیان داستان آن ابتدا برقراری ارتباط با شخصیت هایی است که در نقاط مختلف جهان ملاقات می کنید ، و سپس خواندن فایل هایی که در قسمت های مختلف پنهان شده اند و اگرچه اطلاعات خوبی از داستان ارائه می دهند ، اما گاهی اوقات آنها پیچیدگی غیر ضروری بیشتر از جذاب بودن خسته کننده و خسته کننده است.

در نتیجه همه اینها ، نباید انتظار زیادی از یک داستان خاص و غنی از Axiom Verge 2 داشته باشید و روایت ابزاری است که در اختیار گیم پلی بازی است و چیزی بیش از آن نیست. اما واقعیت این است که بحث گیم پلی ، که مشخصا محور اصلی توماس هاپ است ، می تواند در مورد آن بسیار صحبت شود و از زوایای مختلف مورد بررسی قرار گیرد. Axiom Verge 2 یک تجربه MetroDynia است و بر اساس ویژگی های این نوع بازی ، روند آن به دو قسمت کلی تقسیم می شود: کاوش یا به عبارت بهتر کاوش در محیط و نبردها. در این تقسیم بندی ، کار جدید توماس هاپ به نوعی اثری بهتر از نسخه اول است و به نوعی معکوس عجیبی داشته است.

اجازه دهید ابتدا به جنبه موج سواری بازی برویم. ایندرا و مخاطبانش کار روی Axiom Verge 2 را با توانایی های محدود و اساسی آغاز می کنند. حرکت ، پرش و تنفس در زیر آب از جمله ویژگی هایی است که به شما کمک می کند راه خود را پیدا کرده و در ابتدای بازی به اهداف خود برسید. اما یکی از ویژگی های مثبت روند بازی ، توانایی هایی است که با گذشت زمان به دست می آورید ، در نتیجه می توانید به قسمت های جدید نقشه دسترسی پیدا کنید. این قابلیت ها ، اول از همه ، طراحی جالبی دارند و از توانایی گرفتن لبه سکوها تا آزادی عمل بیشتر در محیط های زیر آب یا بالا رفتن از دیوارها و حتی منفجر کردن آنها متغیر است. علاوه بر این طراحی جالب ، این ویژگی ها و ریتمی که بازی به شما می دهد ، باعث می شود جنبه اکتشافی Axiom Verge 2 تا پایان جذاب باقی بماند و سرگرم کننده باقی بماند.

همچنین ، یکی دیگر از مواردی که این بخش را به طور کلی جذاب و بهتر از نسخه قبلی می کند ، تنوع بالای محیطی است. از مناطق برفی گرفته تا جنگل های سرسبز و معابد زیر آب ، Axiom Verge 2 را می بینیم که هرکدام فضای منحصر به فرد خود را دارند. توماس هاپ به طور مشابه از ایده بسیار جالبی در خلق جدید خود استفاده کرده است ، یعنی طراحی جهان و بعد دیگری در کنار دنیای اصلی بازی ، که برای دسترسی به آن ، با استفاده از رباتی که پس از مدتی در اختیار شما قرار می گیرد. ، شما وارد درگاه های خاصی می شوید و در نتیجه وارد دنیایی کاملاً متفاوت می شوید. این ویژگی هم بحث تنوع را مطرح می کند و هم این واقعیت را دارد که در مکانیک حل معما بسیار ماهر است و شما همچنین باید به ایندرا کمک کنید تا راهی را در این جهان برای از بین بردن موانع پیشرو پیدا کند.

به طور کلی ، Axiom Verge 2 از نظر ارائه حس کاوش و اکتشاف در جهان وسیع و متنوع آن بسیار خوب عمل می کند. بازی بسیار بهتر از نسخه قبلی است و اگر بحث مقایسه را کنار بگذاریم ، به طور کلی از ابتدا تا انتها یک تجربه واقعا سرگرم کننده ارائه می دهد ، که به خوبی کنجکاوی کشف قسمت های جدید یک ناشناخته را برانگیخته است. جهان ارائه می دهد. اما واقعیت این است که این جنبه تنها بخشی از فرایند کلی Axiom Verge 2 است و نیمی دیگر از گیم پلی بازی به هیچ وجه درخشان نیست.

در Axiom Verge ، گیمرها برای مبارزه با دشمنان و پیشروی در بازی اسلحه به دست گرفتند. در نسخه دوم ، این سلاح ها با تجهیزات کاملاً متفاوت جایگزین شده اند. از تیشه ای که در اوایل بازی به دست می آورید تا بومرنگ و توانایی های دیگر مانند هک دشمنان. اما مشکل مبارزات بازی در تنوع تجهیزات نیست ، بلکه بیشتر در طراحی هسته اصلی مبارزات و سطحی بودن و یکنواختی این جنبه از بازی است. به عبارت دیگر ، مبارزات Axiom Verge 2 شامل نوعی ترس عجیب از طرف سازنده است که در نبردهای هیجان انگیز و چالش برانگیزی که از یک کار موفق مترودینوویا انتظار می رود ، هیچ سنگی برجا نگذاشته است.

این امر باعث می شود Axiom Verge 2 بیش از هر چیز بر اساس عملکرد سریع یا حتی بهتر ، ضربه زدن به کلید حمله و عدم مجبور کردن تعداد زیادی از مخاطبان به داشتن استراتژی حمله مناسب مبارزه کند. در نتیجه ، حتی بسیاری از تجهیزات بازی آنطور که باید کارآمد نیستند و در بسیاری از نبردها تنها به سلاح اصلی تکیه خواهید کرد ، اگرچه ایده هک دشمنان بسیار جالب به نظر می رسد ، اما حتی اگر از قضا این بازی از طراحی جالبی نیز برخوردار است. این ویژگی هک را ارتقا دهید. باز هم ، در برخورد با اکثر دشمنان ، می توانید از آن در مواقعی که بیش از حد به شما نزدیک هستند استفاده کنید و در نتیجه ، سلاح سرد شما بسیار کارآمدتر از آنچه می خواهید است. برای هک کردن آنها انرژی صرف کنید.

حتی عجیب تر این است که بازی برای مبارزه با رئیس ها در پیش گرفته است. معمولاً در آثار موفق Metrodinovia ، باس نقش مهمی ایفا می کند و به افزایش جذابیت و هیجان کمک می کند. اما Axiom Verge 2 به طرز عجیبی فرایندی را دنبال می کند که به بازیکنان اجازه می دهد به راحتی با باس ها بجنگند و به راحتی میدان نبرد را با آنها ترک کنند! این امر در مورد بسیاری از سران بازی صادق است و حتی یک یا دو بار باید با آنها مبارزه کنید ، این نبردها به لطف پاس های بی پایان بازی به بازیکن بسیار چالش برانگیز می شود. همچنین این احساس را منتقل می کند که به نظر می رسد توماس هاپ نوعی ترس از به چالش کشیدن مخاطبان خود در Axiom Verge 2 را دارد و این روند را در پیش گرفته است تا همه بتوانند بازی را بدون کوچکترین زحمتی به پایان برسانند. خوشایند نیست و ضربه بدی است که بازیکن را با بازی درگیر کنیم.

ما همه اینها را گفتیم تا به جایی برسیم که Axiom Verge 2 و همچنین ارائه تجربه تور و کشف چیزهای جدید در دنیای آن ، در مبارزات و نبردهایش سطحی است ، به دور از کمی تنوع و چالش. در کنار این موارد ، بد نیست به گرافیک پیکسلی زیبایی که توسط توماس هاپ ساخته شده اشاره کنیم ، که به ویژه تنوع محیط و توجه به جزئیات بصری این محیط ها بسیار خوب عمل می کند و انتخاب صحیح موسیقی بسته به فضای هر محیط همچنین باعث می شود فضا و روحیه خوب بازی را اداره می کند.

به طور کلی Axiom Verge 2 را می توان با سیبی مقایسه کرد که نیمی از آن سالم و نیمی دیگر خراب است! در نتیجه ، این همان تجربه یکنواختی نیست که نسخه اول ارائه می داد و بازی شما را تا آنجا که می تواند با ارائه توانایی های جالب شما را در کاوش در محیط های خود مشغول کند ، آزار می دهد. بنابراین اگر به دنبال یک تجربه MetroDvina هستید که جنبه موج سواری آن بسیار بهتر و جذاب تر از جنبه رزمی آن باشد ، خلاقیت جدید توماس هاپ برای شما تجربه خوبی خواهد بود ، در غیر این صورت در نظر بگیرید که بازی های مبارزه ای این سبک برای شما اهمیت بیشتری دارد. به هر حال ، شما در سمت ایده آل بازی نخواهید بود.

بازی بر اساس نسخه رایانه طراحی شده است